به گزارش نوژان نیوز، سیما حریان؛
در دهه هفتاد و هشتاد مدارس غیرانتفاعی و غیردولتی به صورت محدود فعالیت داشتند که بین دانش آموزان و خانواده ها از محبوبیت چندانی برخوردار نبودن و تصور عموم بر این بود افرادی که علاقه به درس خواندن ندارند، در این مراکز تحصیل می کنند تا از حمایت بیشتری برخوردار باشند.
با گذشت کمتر از یک دهه تعداد مجوز اینگونه مدارس به طرز عجیبی رشد کرد و به ندرت مدرسه دولتی جدیدی ساخته شد و با تبلیغات گسترده این ذهنیت برای والدین ایجاد شد که اگر می خواهید، فرزندانتان در کنکور و سایر آزمون ها رتبه بیاورند، مستلزم تحصیل در اینگونه مدارس هستند و عملا هم با کاهش رسیدگی به مدارس دولتی سهم قبولی دانش آموزان مدارس دولتی طی ۳ سال گذشته به کمترین حد خودش زیر ۵ درصد رسید و به جرات می توان گفت طی سالهای اخیر، دستی دستی فرصت رشد و پیشرفت از دانش آموزان کم برخوردار گرفته شد.
همه این مسائل که از سو مدیریت و تصمیم گیری مدیران ارشد ایجاد شده به کنار، موضوع دیگری که نیاز دارد به جد به آن رسیدگی شود، دریافت شهریه های بی حساب و کتاب هر مدرسه است که هیچ فرمول منطقی ندارد.
طبق تخقیقات میدانی صورت گرفته شهریه مدارس غیرانتفاعی از ۳۵ میلیون تا ۲۵۰ میلیون متغیر است. و خیلی از خانواده ها با تحمل سختی فراوان تنها برای اینکه مدارس دولتی بسیار شلوغ یا از منزلشان دور است، این هزینه را پرداخت می کنند. و از سوی دیگر حقوق معلمان مدارس غیردولتی در سال تحصیلی ۱۴۰۲ – ۱۴۰۳ کمتر از ۵ میلیون تومان در ماه بوده و گاهی برای یک مدرسه ۲۰۰ نفره تنها یک ناظم استخدام می شود و این مسائل تعارضات و تبعاتی داشته و دارد که به این زودی رفع نمی شود. در یک کلام تربیت نسل آینده کشور را نباید فدای منافع یه عده کرد و نباید به دست بنگاه های اقتصادی سپرد، دولت باید نقش جدی تری را در این حوزه ایفا کند.
