به گزارش نوژان نیوز ۱۹:۰۹ – ۰۷ مرداد ۱۴۰۳ بحران کمبود آب یکی از چالش‌های اساسی است که مناطق مختلف کشور با آن مواجه هستند. این مشکل نه تنها اثرات مستقیمی بر کشاورزی و اقتصاد محلی دارد، بلکه به طور جدی بر محیط زیست انسانی نیز تأثیر می‌گذارد. تغییرات اقلیمی، مدیریت نادرست منابع آبی، افزایش […]
۱۹:۰۹ – ۰۷ مرداد ۱۴۰۳
بحران کمبود آب یکی از چالش‌های اساسی است که مناطق مختلف کشور با آن مواجه هستند. این مشکل نه تنها اثرات مستقیمی بر کشاورزی و اقتصاد محلی دارد، بلکه به طور جدی بر محیط زیست انسانی نیز تأثیر می‌گذارد. تغییرات اقلیمی، مدیریت نادرست منابع آبی، افزایش جمعیت و مصرف بیرویه از جمله عواملی هستند که این بحران را تشدید کرده‌اند.
ایرج حشمتی معاون محیط زیست انسانی در گفت‌وگو با باشگاه خبرنگاران جوان اظهار کرد: کمبود آب، دسترسی به منابع آب پاک و بهداشتی را کاهش میدهد. این مسئله منجر به استفاده از آبهای آلوده و افزایش بیماریهای مرتبط با آب مانند وبا، حصبه و اسهال می‌شود. افراد به ویژه کودکان و سالمندان در معرض خطر بیشتری قرار دارند و مشکلات بهداشتی می‌تواند به افزایش مرگومیر در این گروهها منجر شود.
او گفت: کاهش منابع آبی به طور مستقیم بر تولید محصولات کشاورزی اثر می‌گذارد. کمبود آب برای آبیاری زمینهای کشاورزی، تولید مواد غذایی را کاهش داده و منجر به افزایش قیمتها و کاهش دسترسی به غذاهای سالم و مغذی می‌شود. این وضعیت می‌تواند به سوء تغذیه و مشکلات سلامتی ناشی از آن منجر شود.
حشمتی تصریح کرد: کمبود آب، زندگی در بسیاری از مناطق را دشوار کرده و افراد را مجبور به ترک محل زندگی خود می‌کند. این مهاجرتها که غالباً به شهرهای بزرگتر یا مناطق دیگر انجام می‌شود، مشکلات اجتماعی و اقتصادی جدیدی ایجاد می‌کند. مهاجرتهای گسترده می‌تواند منجر به ازدحام جمعیت، بیکاری و افزایش فشار بر زیرساختهای شهری شود.
او گفت: کاهش منابع آبی، تولید محصولات کشاورزی و دامداری را تحت تأثیر قرار میدهد. این مسئله باعث کاهش درآمد کشاورزان و دامداران و افزایش بیکاری در مناطق روستایی می‌شود. در نتیجه، اقتصاد محلی دچار رکود شده و وابستگی به کمکهای دولتی و بینالمللی افزایش مییابد.
حشمتی بیان کرد: کمبود آب بر اکوسیستمهای طبیعی نیز تأثیر منفی دارد. کاهش منابع آبی منجر به خشک شدن تالابها، رودخانهها و دیگر زیستگاههای طبیعی می‌شود. این وضعیت به کاهش تنوع زیستی و از بین رفتن گونههای گیاهی و جانوری میانجامد که بخشی از اکوسیستم محلی هستند.
او گفت: با کاهش منابع آبی، استفاده بیرویه و غیر اصولی از آبهای موجود افزایش مییابد. این مسئله می‌تواند منجر به آلودگی آبها و تخریب کیفیت آنها شود. ورود مواد شیمیایی و فاضلابهای صنعتی و خانگی به منابع آبی، سلامت انسانها و اکوسیستمهای آبی را به خطر میاندازد.
حشمتی بیان کرد: کمبود آب در مناطق مختلف کشور تأثیرات گستردهای بر محیط زیست انسانی دارد. از مشکلات بهداشتی و تغذیهای گرفته تا مهاجرتهای اجباری و تخریب محیط زیست، همگی نشاندهنده اهمیت مدیریت صحیح منابع آبی و توجه جدی به این بحران است. برای مقابله با این چالش، نیاز به اقدامات فوری و هماهنگ در سطح ملی و بینالمللی است تا بتوان سلامت و کیفیت زندگی مردم را حفظ کرد و از تخریب بیشتر محیط زیست جلوگیری نمود.
خبرنگار: عطیه رضایی
